Zaterdag 1 september 2018

Terwijl de zon zich weer zachtjes ontfermde over de zo geteisterde grassprieten van ons door moeder natuur vervaardigde hoofdveld was het aan het nieuwe JO 15-1 team om vandaag als eerste deze groene mat te gaan bespelen.

Een makje zou het vandaag zeker niet gaan worden, de eerste bekerronde kregen we de divisionisten van vv Heerenveen JO15-1 op bezoek. Geoefend hadden we ook nauwelijks, de wedstrijdvelden waren immers eerst per vandaag vrijgegeven en het oefenpartijtje tegen de dames van sc Heerenveen MO 16 van vlak voor de zomervakantie waren we eigenlijk alweer glad vergeten.

Omdat de mannen van Heerenveen graag in hun -toegegeven prachtige shirts- wilden spelen gingen wij -inschikkelijk als we zijn- maar in het geel en dus als goddelijke kanaries het veld op.
Knap was het dan eigenlijk wel dat we -weliswaar een beetje tegen de verhouding in- uit een corner van Dylan de mannen van Sytze Flapper dusdanig in het nauw wisten te drijven dat ze geen andere uitweg zagen dan de bal in het eigen doel te werken; een mooie opsteker en een 1-0 voorsprong.
Dit paste natuurlijk niet in het door Heerenveen bedachte scenario, en liep in deze fase de irritatie bij een Heerenveen speler in een duel met Jens ook nog een beetje hoog op, waarvoor deze speler dan ook een terechte gele kaart incasseerde. Natuurlijk was Heerenveen nu aan haar stand verplicht om de hatelijke achterstand om de buigen, maar slaagde daar pas na 25 minuten spelen in middels een droge schuiver in de rechterhoek : 1-1, een stand die we meenamen de kleedkamer in.

Na de rust spatte onze droom binnen een tijdbestek van 3 minuten als een rijpe jeugdpuist tegen de spiegel uiteen, weifelende optredens en persoonlijke foutjes achterin bij CVVO werden keihard en meedogenloos afgestraft door de mannen Herenveen en toen stond er zomaar een 1-4 achterstand op het bord.
Nadat een Heerenveen speler nog een gele kaart kreeg voor het neerhalen van Tymen dachten wij de zaak nog om te kunnen gaan buigen, maar al snel werd duidelijk dat de kans een overwinning voor onze boys net zo groot zou zijn als de kans op een live optreden van Aretha Franklin op de volgende editie van Glemmer, en moesten we ons maar beter gaan richten op het beperken van de schade.
Zelfs in dit laatste slaagden we niet helemaal/helemaal niet, en na enkele slappe verdedigende acties liepen de pompebledsjes zo maar uit naar 1-7, en kregen ze in de 58e minuut ook nog een penalty min of meer cadeau. Ook dit cadeautje werd uitgepakt, 1-8, vrij snel gevolgd door de 1-9.
De fut was er op deze manier al een tijdje uit en de pijp hadden we ook al aan Maarten gegeven, maar de beker moest vandaag toch helemaal leeg worden gedronken want Heerenveen maakt in de slotminuut ook nog de 1-10, waarmee onze oorwassing vandaag wel weer compleet leek.

Het eindsignaal van de scheidsrechter Bernard klonk dan deze voor keer als een bevrijding. Volgende week gaan we proberen de bekerdraad weer op te pakken tegen Heerenveense Boys.