• CVVO JO 15-1 trekt net aan het kortste eind in spannend duel met koploper

    Zaterdag 6 oktober 2018

    Op de dag dat Freddie Mercury en Montserrat Caballé weer een duet kunnen gaan zingen moesten de balvaardige jongelingen van CVVO JO 15-1 naar het Barcelona van het noorden afreizen, om in het kader van onze Friese Elfsteden competitie de koplopers van Be Quick Dokkum JO 15-1 tegen het geel/blauwe lijf te lopen.

    In Dokkum aangekomen werden we door een heus ontvangstcomité van een drietal bevallige dames en een iets minder bevallige heer welkom geheten, en mochten we via de geinige deurkruk (zie foto) van kleedkamer 6 uit de kleren gaan om ons vervolgens in ons zaterdagse strijdkloffie te hijsen.
    De mannen van Be Quick waren gezegend met een mooi aangelegd kunstgrasveld , maar dat hebben wij bij CVVO ook, en stonden onder leiding van een kleine, doch zeer fanatieke trainer, maar dat staan wij ook, dus tot zover gaat alles mooi gelijk op.
    De wedstrijd zelf leek aanvankelijk ook mooi gelijk op te gaan, met in de beginfase de betere kansen voor CVVO, en met een dot van een kans voor Tymen zelfs dichtbij een voorsprong. Aan de andere kant bleek Be Quick dodelijk effectief in het verzilveren van net die ene kans uit een tegenstoot en nam zo enigszins tegen de verhouding dan toch de leiding; 1-0. Bij de heren van CVVO gingen in deze fase de kopjes een beetje hangen en ontbrak het ook een beetje aan overtuiging. Vanuit het niets werden de mannen uit Dokkum nog verder in het zadel geholpen toen de bal andermaal achter doelman Trevor verdween en de 2-0 achterstand bij rust een feit was.

    De tweede helft zagen we een veel gedrevener CVVO, dat nu tenminste uitstraalde het tij te willen keren, en uiteindelijk halverwege daarin gedeeltelijk leek te slagen toen Dylan met een lange bal van achteruit gelanceerd werd en op snelheid met een bekeken lob de keeper van Be Quick het nakijken gaf ; 2-1. Na deze aansluittreffer wilden we natuurlijk meer, maar het zat ons in de afronding niet echt mee, en de keeper van Be Quick was ook niet bepaald eentje uit de categorie Reuzenkneusjes. Aan de andere kant waren de spitsten van Dokkum razendsnel en levensgevaarlijk, maar onze keeper Trevor wist met een paar knappe reddingen en zelfs een keer met behulp van de paal in de tweede helft de nul te houden. Langzaam groeide het besef dat we deze wedstrijd niet meer naar onze hand konden zetten, maar daar –zeker in de tweede helft- wel onze stinkende best voor hebben gedaan, aan onze inzet en beleving lag het vandaag zeker niet.

    Met hetzelfde gemengde gevoel als bisschop Bonifatius destijds in het jaar 754 moet hebben gehad reden we – heelhuids, dat dan weer wel- terug naar de Lemmer ; met een beetje geluk had er vandaag wel een gelijkspelletje voor ons ingezeten .