• CVVO JO 17-1 wint wel, maar zonder echt te imponeren

    Zaterdag 9 oktober 2021

    Deze dag begint mistig en toch ook wel fris, maar zodra de zon zich door dit wazige kleed heen zou hebben geboord zou het weer genieten geblazen zijn langs en tussen de lijnen. Alvorens het zover was had de klok inmiddels ruim de elf aangetikt, dus zou het wel tot in de tweede helft duren alvorens de zon onze sierlijke kruinen kon gaan kussen.

    De voortekenenen waren dus goed, en soms kan net als bij woorden een enkele letter een wereld van verschil maken. Zo hadden we de stille hoop dat onze wedstrijd van vandaag in vergelijk tot die van vorige week ook het verschil zou maken als van haardhout naar hardhout, ofwel als van vervelend naar wervelend.

    Om gelijk maar de kaarten op tafel te leggen, wervelend was de wedstrijd vandaag bepaald niet, maar echt vervelend was-ie nou ook weer niet.

    Het begon allemaal om half elf, toen het jonge KNVB-talent Rens Zijlstra uit Bolsward met een simpel, doch effectief fluitsignaal de 22 hoofdrolspelers in actie blies. De tegenstander van vandaag, LAC Frisia 17-2 had zich vorige week nog met 4-2 van Franeker ontdaan, maar gezien hun plaats op de ranglijst zou dit voor ons een redelijk goed te nemen horde moeten zijn, zeker gezien de eerder uitgesproken ambities van onze heren.
    Of het nu de verdienste was van de mannen van LAC Frisia of eerder een brevet van onvermogen van de mannen van CVVO, maar feit is wel ons blauw-witte keurkorps een groot van de wedstrijd rondom het rapportcijfer 5 à 6 bleef schommelen, een enkele individuele uitschieter daargelaten.

    Zo stonden wij na een misverstand achterin al na 3 minuten tegen een 0-1 achterstand aan te kijken, en duurde het tot halverwege de eerste helft alvorens Tije, na eerst een wegens buitenspel afgekeurde goal, toch nog een mooie geldige in de rechterbovenhoek wist te krullen. Even later kon Olov een afgeslagen bal uit een corner tot de 2-1 omtoveren, en was Chris even later de man om op wonderschone wijze de stand naar 3-1 tilllen. Vlak voor rust slaat Olov dan nogmaals toe voor de 4-1. Zo konden we in ieder geval met een 4-1 stand de zoetwatercatering in de rust tot ons nemen, onder het gelijktijdige genot van de stichtelijke woorden van trainer Mark, met als strekking dat het allemaal – ondanks de reeds opgebouwde voorsprong- wel een aantal punten strakker en scherper mocht in de tweede helft.

    De eerste fase van de tweede helft konden we verheugd constateren dat de woorden onze oefenmeester nog steeds hun gewenste en beoogde uitwerking hebben. Bij tijd en wijle zagen we weer mooie acties, en wist Tymen met een soort Pavlov-actie een voorzet met de buitenkant schoen zomaar om te toveren tot de 5-1. Toen Gianni even later de 6-1 in de korte linkerhoek prikte, leek er geen vuiltje meer aan de inmiddels stralende lucht, maar leek het helaas ook wel of deze verlate zonnestralen een verlammende werking hadden op alles wat zich aan CVVO-zijde op het veld bewoog. De briljante acties van het begin van de tweede helft leken acuut hierin weg te smelten en het spelpeil aan CVVO-zijde kakte volledig in elkaar, waardoor we meer in een overlevingsmodus leken te zitten dan dat we aan het voetballen waren.

    Aangezien de mannen van LAC Frisia niet bij machte waren om van deze ernstige vorm van voetbalincontinentie aan CVVO-zijde te profiteren konden we het eindsignaal -dat deze keer meer klonk als genadeschot – met een 6-1 overwinning in de kontbûse in ontvangst nemen, en dat is dan uiteindelijk weer het positieve sluitstuk van ons voetbalavontuur van vandaag.