Zaterdag 15 april 2023

Onze bijdrage aan het terugdringen van de CO2 uitstoot zou er vandaag uit bestaan dat we voor onze uitwedstrijd slechts een slordige 13 kilometer zouden hoeven te verkassen.

Door voetbalverplichtingen was Hedzer vandaag afwezig en ook het vlaggenstokje van onze Amstel Golddigger Peter was nu zo maar in de vaardige rechterhand van Wilco aanbeland.

Qua spelers konden we, hoewel niet allemaal even fit, volstaan met de harde kern, aangevuld met altijd bereid zijnde Justin Valentijn.
De gaskraan zou vandaag wel flink opengedraaid moeten worden, want op het programma stond de wedstrijd op sportpark de Wilgen in en tegen onze Angstgegner Balk. Balk presteerde tot nu toe redelijk wisselvallig, met knappe winst tegen Bolsward en Zeerobben, maar ook verrassend verlies tegen Marum en- iets minder verrassend- LSC.

Voedingsbodem genoeg dus voor een interessante en spannende pot voetbal, en daar werden wij -zeker in de eerste helft- niet echt in teleurgesteld. Opvallend was echter wel het optreden van de scheidsrechter, die er aan de ene kant op stond dat de vrije trappen precies vanaf de plek des onheils werden genomen, en aan de andere kant niet floot voor forse overtredingen door de thuisclub en door de soms warrige beslissingen de acceptatiebereidheid ervan daardoor zeker tegen het einde van de wedstrijd tot dichtbij of zelfs onder het nulpunt zag dalen.

Gelukkig werd er ook nog gevoetbald, en dat gebeurde vandaag op het scherpst van de snede. Na wat plaagstootjes over en weer trokken de mannen van CVVO het spel steeds meer naar zich toe en wisten in de 17e minuut via een fraaie combinatie over de rechterflank Senne te lanceren, die zijn strakke voorzet door broerlief Tije fraai in de verre (Lemster)hoek getikt zag worden; 0-1.

Natuurlijk willen de mannen uit Balk hier iets tegenoverstellen, maar vinden paal en lat en keeper Lars in bloedvorm op hun weg. Aan de andere kant is Wietze nog dichtbij, en zijn in deze fase de kansen op 0-2 groter dan de kansen op de gelijkmaker. Met dit vertrouwen zoeken we de kleedkamers op voor de rust.

Na rust zoals te verwachten een offensief van de thuisclub, maar hulp van tweemaal de doelpaal en wederom onze keeper weten we vrij eenvoudig stand te houden en kunnen vanuit de counter best nog een paar keer gevaarlijk door de Balkster linies breken.
Halverwege de 2e helft dreigt het dan toch nog mis te gaan als Jelle een sliding op de doorgebroken Balk spits iets te laat inzet, diens doelpoging weliswaar verijdelt, maar de bal door deze actie -terecht, dat dan weer wel- op de stip ziet verdwijnen en ook nog een aandenken aan in de vorm van een gele kaart krijgt.

De goed ingeschoten penalty wordt vervolgens -het dreigt nu het handelsmerk van Lars te worden- weer keurig uit de hoek gebokst, hiermee ook nog de hoop op een goede afloop levend houdend.
Na weer een schot van Balk op de paal worden onze sluitspieren nogmaals flink op de proef gesteld, en blijft deze 0-1 stand -hoe je het ook wendt of keert- tegen een ploeg als Balk een zeer magere marge en dat moet ook onze gastspeler Justin hebben onderkend. Tegen het einde van de wedstrijd breken de mannen van CVVO via een snelle actie nog een keer door de Balkster defensie en via een mooi uitgespeelde actie wordt uiteindelijk Justin in stelling gebracht om de bevrijdende 0-2 in te tikken en daarmee de kroon op deze zwaarbevochten eindzege te zetten.

Al met al een fraai resultaat voor de ploeg die er vandaag de meeste aanspraak op mocht maken en de ploeg die ondanks alle emoties het hoofd daarbij vandaag keurig koel hield.