Zaterdag 29 oktober 2022

Bij het krieken van de dag, terwijl de diverse vogelsoorten hun gevederte schorre keeltjes nog aan het schrapen waren om zich in hun volborstig gezang te storten, moeten de mannen van Zeerobben al rond 7 uur vanuit het Harlingse zijn vertrokken om tijdig op ons sportpark te geraken.

Hier wachtte de ploeg van Zeerobben op het gelukzalige tijdstip van 8.45 uur de confrontatie met de mannen van CVVO, waar de eerdere confrontaties steevast garant stonden voor spektakel, strijd en veel doelpunten, soms in het voordeel van de Lemsters, maar soms ook in Harlings voordeel.

Terwijl de laatste flarden ochtendmist zich langzaam naar hogere sferen begaven blies scheids Danny de manschappen los voor een duel dat ook het thuispubliek in hogere sferen zou moeten gaan brengen.
Die wens was hier duidelijk de vader van de gedachte, want van het scoreverloop van deze wedstrijd kon met name het CVVO publiek in de eerste helft weinig warme gevoelens gaan ontwikkelen.

Na een vrij gelijk opgaande prelude leidde een overtreding van een CVVO verdediger buiten het eigen strafschopgebied tot ieders verrassing niet tot een vrije trap -waarvoor de muur bij wijze van spreken al klaar stond- maar ging de bal op de stip….
Een lelijke streep door de rekening- maar gelukkig hebben wij penaltykiller Lars op doel staan die deze keer zijn reputatie meer dan waar maakt door de goed ingeschoten strafschop uit de hoek te boksen. Helaas is dit uitstel van executie als even later Christiaan een van de paal afketsend schot pardoes en ongelukkigerwijs in eigen goal loopt ; 0-1

Gesterkt door deze voorsprong weet Zeerobben het veldoverwicht verder gestalte te geven, en nadat een Zeerobben schot via de buitenkant paal naast gaat is het even later nogmaals raak wanneer de Harlingers via een mooi uitgespeelde combinatie uit het boekje de 0-2 ruststand op het bord zien verschijnen, een stand waar op dat moment niet zo gek veel op is af te dingen.

In de rust moeten de opbeurende woorden van trainer Mark een heilzaam effect hebben gehad, want gelijk vanaf het begin van de 2e helft vertoonde het team van CVVO eenzelfde vechtlust als Glennis en haar gevolg onlangs bij het Jumbo filiaal Amsterdam, met dit verschil dat deze vechtlust uitmondde in het sportieve knietje van Tymen in de vorm van een fraai uitgespeelde combinatie over de rechterkant en beloond met de hoopgevende aansluittreffer; 1-2.

In deze fase hadden we het geluk moeten hebben om de gelijkmaker er nog bij door te drukken, maar de ploeg van Zeerobben is hecht en taai met stuk voor stuk spelers die goed hebben opgelet tijdens de lessen voetbaltechniek en balbehandeling. Natuurlijk, die lopen er ook bij CVVO rond, maar alle inspanningen ten spijt kwamen we vandaag net iets te kort, en als Zeerobben uit een zure corner dan ook nog de 1-3 kan intikken wordt de weg naar de gelijkmaker nog langer en komt dan ook nog op gespannen voet te staan met de daarvoor beschikbare resterende speeltijd.

Een schrale troost voor onze mannen mag dan zijn dat ze ons wederom een prachtige en spannende pot voetbal hebben voorgeschoteld met veel inzet en strijdlust, waarvoor de beloning dan maar even een weekje moet worden opgeschoven.