Wedstrijdverslag Tollebeek thuis
Er heerst wat! Je merkt het aan de jongens van JO9-2, het is anders dan anders. Zo had Thomas zijn broek verkeerdom aangetrokken, Jesper het shirt stond de tekst #doeswijn aan de voorkant en Floris had zijn sokken binnenstebuiten. Wat heerste er, maakt de tegenstander van vandaag zoveel los bij de jongens, zijn er meisjes in het spel?
Al snel kwam het hoge woord eruit. Sinterklaas komt naar Lemmer, maar kwam de heiligman nu wel op tijd en hoe kwam hij met de stoomboot of stoomtram (van Dickens 14 en 15 december).

Voor de jongens het konden uitspreken blies scheids Martijn voor het begin van de wedstrijd. De trainers hadden handen en voeten nodig om de jongens gemotiveerd en op hun posities te zetten. Hun gedachten gingen niet meer naar pepernoten, suikergoed en pieten (echt wel zwarte he) maar naar de goal waar de bal in moest. De tegenstander werd gelijk vastgezet en er kwamen vele kansen die in het begin nog tegen paal en lat belanden. Tot Hylke Jan er klaar mee was en scheids de eerste treffer voor de jongens noteerde. De tegenstander hielden de schutter van de eerste goal ‘Hylke Jan’ goed in de gaten, waar middenvelder Daan gretig gebruik maakt. De uit de kluiten gewassen kiepster knipperde met haar ogen en Daan schoot de 2-0 en de 3-0 met uiterste professionaliteit achter haar in de goal. Het publiek wachten op de 4-0, echter de jongens waren niet meer gefocust op de goal maar op de goalie. Dit resulteerde erin dat de kiepster alles kom keren wat de jongens op de goal schoten. De ouders aan de kant wachten op het rust signaal. Dat moet ook de gedachte van Maurits zijn geweest want met het schoot knal hij de 5-0 en tevens het rust signaal prrrrttttt.

Het signaal voor rust was ook het signaal voor koffie waar de trouwe ouders op een draf naar de warme kantine gingen om koffie te krijgen van koffiesponsor Jeen (opa Jens). De koffie was amper op of de teams met de scheids stonden al op het veld. De aanpassingen in beide teams was dat de beide keepers nu als veldspelers waren opgesteld. Dit leek voor Tollebeek goed uit te pakken. De schoten die Tollebeek op de goal schoten, vlogen nu allemaal achter Ruben in de goal. Ruben vergat ff dat zijn trouwe verdediger Floris niet meer achter hem stond, hij was van veldspeler naar goalie gewisseld. Voor de rest van de jongens het in de gaten had stond het 5-4. De keepster van de eerste helft was op dreef en goed op schot. Onder druk van de ouders floot de scheids maar snel voor de time-out.

Na de time-out pakten de jongens het weer op, met name Jens. Hij scoorde de 6-4 en gaf uit eindelijke de perfect pass op Hylke Jan die de eindstand op het scorebord noteerde: 7-4

Na de penalty’s gaven de jongens de scheids een hand en spraken de legendarische woorden* “doe mij eens een wijn, Colombar! Deze wijn werd volop getoost in de kantine, immers de ouders hadden een overwinning te vieren”

* ingefluisterd door de shirtsponsor www.onceagrape.nl