• Gehavend CVVO JO 15-1 weet goede flow van vorige week niet door te zetten in Harlingen

    Zaterdag 1 december 2018

    Onder begeleiding van een vrij waterig zonnetje leek het vanochtend niet eens onaangenaam te gaan worden langs de velden, zeker nu de ergste kou ook nog eens had plaatsgemaakt voor temperaturen in de richting van de dubbele cijfers. Voor de mannen van CVVO JO 15-1 vandaag geen rumoerige en vandalistische protestmarsen in gele hesjes, maar gewoon weer lekker voetballen in het blauw wit.

    Vandaag was het zaak de euforie van de zevenklapper van vorige week beet te houden en voort te zetten en daarbij stiekem te hopen dat het team van Zeerobben haar pre-winterstop dip met een weekje zou verlengen. Erg gemakkelijk zouden we het onszelf niet gaan maken, gezien het ontbreken van onze watervlugge topscorer Dylan, onze Leopard tank Olov, en onze zoetwater Piranha Wietze moesten we redelijk gehavend aan de wedstrijd beginnen, maar wisten ons na rust verzekerd van hulp van Sander en Mereaux van de JO 15-2.

    Aangekomen op de Robbenplaat in Harlingen werden wij verwelkomd door scheidsrechter Koster, die ons duel op een heel sportieve en invoelende wijze zou gaan leiden. De eerste 25 minuten waren beide teams zoekende, en kon geen van beide ploegen echt aanspraak maken op een voorsprong. De mannen van CVVO konden voorin niet echt het verschil maken, en kwamen ruim 5 minuten voor rust een beetje sneu op een 1-0 achterstand door een vrije trap, die door een Zeerobben hoofd tot doelpunt werd verlengd. Misschien moesten we er dan maar voor gaan om na de rust orde op zaken te stellen en om dan voetballend uit de kast te komen.

    Tijdens de limonade was de conclusie dat we in de tweede helft meer risico’s zouden moeten gaan nemen om tenminste op gelijke hoogte te kunnen komen, met tegelijk het gevaar van nog een tegentreffer, maar dat is aan de andere kant natuurlijk tegelijk ook weer de charme van het spelletje.

    Gedurende de eerst fase van de tweede helft leken onze kansen op een gelijkmaker het grootst, maar waren de tegenstoten van de Ouwe Seunen in het groen ook niet voor de poes, zo verdwenen er diverse schoten naast en moest Trevor nog een over de muur gekrulde vrije trap uit de kruising plukken. De mannen van CVVO konden hier behoudens een paar kleine kansjes niet zo gek veel tegenover stellen, en als we dan tegen het einde van de wedstrijd niet meer in staat zijn de bal op een fatsoenlijke manier uit ons doelgebied weg te werken, roepen we het onheil eigenlijk ook maar gelijk over onszelf af. De nummer 14 van Zeerobben kent geen genade en straft in de slotfase tot twee keer toe onze slappe optredens achterin af en zo stappen we na 70 minuten spelen met een 3-0 nederlaag van de kunstmatige grasmat, met toch een beetje het gevoel dat dit verlies achteraf bekeken beslist niet nodig was geweest. # Sorry Johan…..

    Volgende week een interessante pot, dan krijgen we de meiden van SC Heerenveen MO16 thuis op bezoek, benieuwd wat daar voor moois uit op kan bloeien voor onze mannen.