Beste CVVO’er,
Dit is de laatste keer dat ik als voorzitter van mij laat weten via dit medium.
Waarom?
Omdat ik afscheid neem als voorzitter van deze mooie club en
Als vrijwilliger is het niet te doen om het applaus. Vaker krijg je te horen wat er allemaal nog niet goed is, dan dat je een compliment krijgt. Als vrijwilliger kun je dus maar beter op zijn tijd zelf even stil staan bij wat er goed ging dit seizoen. Laat ik dat nu dan ook eens doen over mijn periode van bestuurderschap binnen CVVO. En niet voor mijzelf, maar juist voor al diegenen waar ik in de jaren mee heb mogen samenvrijwilligen, als dit al een werkwoord is, en anders schrijven ze deze maar bij in ‘de Dikke van Dalen’.
We zijn begonnen met een basis die was neergelegd door velen die ons voorgingen, maar waarvoor veel dank verschuldigd was aan Bob Bouma waar het de jeugd betrof en Wieger Miedema die de club gezond en met promotie naar de 3e Klasse heeft overgedragen.
We maakten een vijfjarenplan waarin onze ambities stonden in vier opzichten:
Op alle fronten is gescoord door de inzet van velen van ons. Veel teams in de jeugd zijn uitgekomen in de hoofdklasse, het tweede speelt reserve 1e Klasse en het 1e team is sinds jaren een stabiele 2e Klasser. Hoezo stabiel? Dat gaan zij zelf wel bewijzen in de nacompetitie en in de komende jaren, daar kom ik nog op terug!
Zorgen zijn er ook natuurlijk. Zorgen om het aantal senioren dat recreatief wil spelen, zorgen om 24 of meer spelers nodig, om een elftal ‘in de benen’ te kunnen houden. Zorgen om het verdwenen damesteam.
Maar er waren ook bonuspunten. 35+ Voetbal recreatief, 35+ voetbal heren in competitie en 35+ voetbal dames in competitie.
Facilitair zijn wij verrijkt met een verplaatst hoofdveld, nieuwe omheining om veld A en B, een kleedkamer voor de dames in gemengde teams, een vernieuwde scheidsrechter-box, een uitbreiding van de kantine met een nieuwe bar, keuken, toiletten, isolatie, verwarming en nieuw interieur, een opknapbeurt voor de oude bestuurskamer en de kleedkamers, een nieuwe warmwatervoorziening voor de douches, een gerenoveerd A-veld, een gerenoveerd Klein Trainingsveld, een kledingfonds en ‘last but not least’ een kunstgrasveld.
Bestuurlijk hebben wij vele nieuwe medevrijwilligers in zowel jeugd- als hoofdbestuur mogen begroeten, waardoor de diverse taken nu over meerdere schouders zijn verdeeld, en daarmee lichter zijn geworden.
Financieel staan wij er als vereniging ook goed op. Diverse stevige penningmeesters hebben hieraan bijgedragen, maar ook barcommissies, ledenadministratie en sponsorcommissies hebben hierin een belangrijke rol gespeeld.
Prijs vooral jezelf.
Ja, ik durfde jaarlijks tegen mijzelf te zeggen, goed gedaan Willem. Tot nu. Nu heb ik mijzelf op mijn kop moeten geven omdat ik er niet langer voldoende tijd in kon steken. Vandaar dat ik dan ook mijzelf de wacht heb aangezegd. "Plaats maken voor een ander vriend, iemand die er wel de tijd voor heeft om CVVO weer stappen te laten maken. Tijd voor iemand die er weer erg in heeft wie er een compliment verdient!"
Is er dan niets te verbeteren? HEEL VEEL!
Want er is altijd iets te verbeteren. Vanuit ons initiatief ‘sportieve betrokkenheid’ hebben wij als bestuur nu al een groot aantal verbeterpunten meegekregen van het beperkt aantal leden en betrokken die wij persoonlijk gesproken hebben. Er is dus nog veel werk aan de winkel. En daar kan ook jij in de toekomst aan meehelpen om dit gedaan te krijgen. ‘Vele handen maken licht werk’ is dan ook een zeer waar woord. Wacht alsjeblieft niet tot je gevraagd wordt, maar biedt je hulp aan bij het bestuur. De reeds actieve vrijwilligers (220!) weten waar ik het over heb, jij geeft je tijd en je krijgt er voldoening voor terug. En vooral zelf tevreden zijn vriend of vriendin, want wie het voor het applaus doet??, die kan wel eens teleurgesteld raken.
Het was mij in ieder geval een eer en genoegen.
Om te horen: "Zijn ze hier helemaal gek geworden met hun selectiebeleid, wie denken ze wel dat ze zijn". Waarna ik mij meteen even persoonlijk voor kon stellen aan twee ouders die nog nooit iets voor de vereniging hadden gedaan: "Hallo, ik ben Wim Brugman, voorzitter, om u te dienen". En we hebben ze wel gekker meegemaakt.
En toch was het een eer en een genoegen om met zovelen van CVVO kennis gemaakt te hebben, samengewerkt te hebben, resultaat geboekt te hebben en bovenal ongelooflijk veel plezier gehad te hebben. Vandaar mijn oprecht uitgesproken dankjulliewel voor het samenvrijwilligen!
Je kunt hier fantastisch samenvrijwilligen met een hele goede club met enthousiastelingen in het jeugdbestuur en bestuur. Let wel, die volgorde heb ik bewust zo gekozen?? Verder zal je van mij geen last hebben. Ik zal op de donderdagavonden zeker nog actief zijn als recreatief 35+’er je kunt me altijd bellen als je dat nodig zou vinden, maar ik twijfel er niet aan dat jij je weg wel gaat vinden met hulp van diegenen die jou meehelpen met de vereniging op koers te zetten. Mijn enige opdracht aan jou is: "Zorg goed voor haar en haar leden, dat verdienen ze.
Regels zijn er tenslotte om geschonden te worden, toch?
Natuurlijk deden we het met zijn allen. Alle leden en vrijwilligers met elkaar maakten het mogelijk om onder andere de zojuist aangehaalde resultaten met elkaar te boeken. En het noemen van namen, dat betekent automatisch dat je niet genoemde lieden daarmee teleurstelt of erger nog wellicht zelfs beledigd. Aan hen: "Bij voorbaat excuses", want ik ga toch een paar namen noemen die in mijn ogen CVVO-helden zijn.
Ik noem een familie Koehoorn, omdat misschien niet alle leden zich beseffen met hoeveel passie deze bijzondere mensen zich nog steeds voor de vereniging inzetten.
Ik noem een Nerus Goinga, die als secretaris aanwezig was toen ik aantrad in het jeugdbestuur in 2007, en nu nog steeds aanwezig is als secretaris. Een rustige rots in de branding, een stille en onbetaalbare kracht.
Maar ik noem ook een Harmen Stremler die ik na 7 medebestuursjaren mocht wegsturen als bestuurslid omdat hij "een beetje dom was geweest", maar zonder hem waren er in die eerste zeven jaren nooit zoveel piketpalen geslagen als er daadwerkelijk zijn neergezet. Verder, de Bijl, Siebolt heeft voor de jeugd zo ongelooflijk veel betekend in zijn rol binnen de jeugd TC, daar plukken we nu nog de vruchten van.
Frans van der Schoot, neemt nu ook afscheid als voorzitter jeugd-TC en heeft een tomeloze inzet getoond voor het jeugdbestuur.
Bijzondere dank namens de kabouters aan onze Hoofdkabouter (NB, dat is een eretitel) Alex Voerman, waar de carrière van menig CVVO’er begon en namens de jonge jeugd aan onze toptrainers Sible & Jelmer Waaier.
Niet te vergeten, Ale Boersma, wat zou de vereniging zijn zonder hem en zijn vrouw.
Wat te denken van wijlen Harrie Moes, iedere vereniging mocht wensen dat zij zo een scheidsrechter in haar midden heeft gehad.
En dan natuurlijk een supervrijwilliger als Petra Boersma, zonder betoog, voor mij overduidelijk.
Verder dank aan alle partners van diegenen die zo vaak op het voetbalveld zijn, in het bijzonder de mijne. Gezegd moet worden dat vele van deze partners mij ook wel bedankten??
Zo, dat scheelt dan weer 20 minuten spreektijd op de familiedag/slotdag, en dan praten jullie tenminste niet door mij heen! Wellicht tot donderdag tijdens de Algemene Leden Vergadering, aanvang 21:00 uur en anders zien we elkaar weer op het veld op een willekeurige zaterdag, of tijdens het jaarlijks waanzinnig goed georganiseerde Douwe Boomsmatoernooi, of op de gezelligste dag van het jaar, de slotdag. Maar, we zien elkaar zeker weer volgend jaar tijdens de wedstrijden van ons 1e elftal in de 2e Klasse, want die nacompetitie, die gaan ze winnen, dat zijn die spelers van het eerste mij persoonlijk verschuldigd, al zeg ik het zelf??.
Groet, en pas goed op elkaar!
Wim